Fizyolojik Esasları

Meyve ağaçlarında, tohumun çimlenmesiyle ağacın verime yatması arasında geçen devre gençlik, verime başlama zamanıyla verimden düşünceye kadar geçen devre olgunluk, bunu izleyen devre de yaşlılık devresi olarak üç fizyolojik yaşam devresi vardır.
Ağaçlarda, yapraklar tarafından üretilen karbonhidrat miktarının kökler tarafından alınan madensel maddelere (özellikle N ) oranı önemlidir ve eşit olmalıdır. Eğer CH/N>1 ise meyve ağaçlarında çiçek tomurcuğu, CH/N<1 ise sürgün oluşumu daha fazla olur.
Gençlik devresinde toprak altı organlarının çabaları, toprak üstü organlarının çabalarından fazladır. Yani CH/N oranı 1 den küçüktür. Meyve ağaçlarında kuvvetli sürgünlerin oluştuğu bu devreye “Gençlik Kısırlığı” denir.
Gençlik kısırlığı devresinin mümkün olduğu kadar kısa olması istenir. Bu nedenle;
- Kök kesmek
- Fidanları azotlu gübrelerle dengeli bir şekilde gübrelemek,
- Zayıf anaç kullanmak,
- Işık yoğunluğunu arttırmak için düzenli bir taç oluşturmak,
- Asimilasyon yüzeyini arttırmak için dalları uzun bırakmak,
- Kuvvetli büyüyen dalların gövde ile yaptıkları açıları genişletmek,
- Fazla dalların bir kısmını seyreltmek gibi tedbirlere baş vurulur.
Yaşlı ağaçlarda da fizyolojik denge generatif büyüme lehine bozulur. Bu durumda da; - Dalları daha kısa kesmek,
- Daha önceden eğilmiş bükülmüş dalların bir kısmını çıkarmak,
- Açıları genişletilmiş dalların açılarını düzeltmek,
- Fazlaca meyve dalı seyreltmesi yapmak,
- Ağaçları azotlu gübrelerle gübrelemek gibi önlemler alınabilir.